Eind 2017 bleek dat bij de Universiteit Leiden een angstcultuur heerste. Een drietal hoogleraren bleek een
jarenlange geestelijke terreur te hebben uitgeoefend. Uiteindelijk werden Rien van IJzendoorn, zijn vrouw Adriana Bus en Marian Bakermans de deur gewezen. In een perfecte wereld zou dit het einde van carrières betekenen. Welke idioot durft namelijk mensen aan te nemen, waarvan bekend is dat ze de sfeer verpesten en zich als bullebak gaan gedragen. Dat zou toch gelijk staan aan academische zelfmoord?
Welnu, de VU, de 'vrije' universiteit van Amsterdam, heeft de roekeloze stap genomen om Marian Bakermans per 1 juni 2018
aan te stellen als hoogleraar Neurobiologische en omgevings-determinanten van opvoeding en ontwikkeling aan de VU. Ze neemt haar promovendi en een deel van haar onderzoek mee.
Volgens VU-woordvoerder Wessel Agterhof zijn er aan de komst van Bakermans veel intensieve gesprekken binnen de faculteit vooraf gegaan. "Voor mevrouw Bakermans gelden dezelfde regels als die voor iedereen op de VU gelden. We hebben er alle vertrouwen in dat ze zich daar aan houdt."
Bakermans verwacht uiteraard geen problemen. "Bij samenwerken zijn altijd twee partijen betrokken. De samenwerkingen die goed waren en dat ook zijn, koester ik."
Maar wat gebeurt er als de samenwerking onverhoopt niet goed is of wordt. Die koestert ze dus niet. Bakermans geeft al vooraf aan dat er problemen zullen gaan ontstaan als een samenwerking niet goed genoeg is.
Zou men bij de aanstelling nog gedacht hebben aan het spreekwoord: een vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten