Adult Post-Bullying Syndrome

Wie is de schuldige aan bullebakken, vragen sommigen zich af. Is het de bullebak die onbewust zoekt naar collega's die kwetsbaar zijn? Kunnen we de ouders de schuld geven omdat ze hun kinderen niet hebben geleerd dat er grenzen zijn en dat je aardig tegen je medemens hoort te zijn? Of kunen we de schuld leggen bij leraren en managers, omdat het zoveel gemakkelijker is om net te doen alsof bullebakken niet plaatsvindt, omdat optreden zoveel meer moeite kost?

Er is veel onderzoek verricht om te begrijpen wat iemand drijft om te gaan bullebakken. Bullebakken komen meestal uit gebroken gezinnen, waar maar weinig affectie en openheid voorkomt. Bullebakken moeten de controle hebben over de situatie, zijn impulsief en kunnen hun emoties maar slecht reguleren. Bullebakgedrag wordt beloond met een goedkoop verkregen lach, met negatieve aandacht of het gevoel van macht omdat anderen bang voor hem zijn. Het maakt bullebakken niets uit hoe anderen zich voelen en hebben dus maar weinig empatisch vermogen. Narcistische jongens bleken veel meer dan hun normale collega's bulllebakgedrag te vertonen[1]. Maar wat steeds duidelijker wordt is dat bullebakken – diep verstopt- last hebben van een minderwaardigheidscomplex.

Met andere woorden: bullebakken hebben ernstige psychologische problemen en zouden behoorlijk kunnen opknappen door het zoeken van professionele hulp.

Het probleem is natuurlijk dat bullebakken niet behandeld of gestraft worden voor hun negatieve gedrag. Ouders, leraren en managers (willen niet) de signalen herkennen. Bullebakken leidt vaak tot onderhuids zwerende situaties, waar personen zich meermalen langdurig ziekmelden met vage, soms depressieve klachten.

Een nieuw boek 'Bullying Scars', geschreven door Ellen Walser DeLara, toont aan dat slachtoffers van bullebakken vaak signalen en symptomen vertonen die lijken op die van het Post-Traumatic Stress Syndrome (PTSD). Om de verschillen tussen beide te kunnen verduidelijken verzon DeLara de term Adult Post-Bullying Syndrome (APBS).

Hoewel het Adult Post-Bullying Syndrome en het Post-Traumatic Stress Syndrome enkele symptomen delen, zijn er toch enkele opvallende verschilllen. Aan het Post-Traumatic Stress Syndrome kleeft geen enkel positief symptoom. De negatieve symptomen van het Adult Post-Bullying Syndrome kunnen gelijk zijn aan die van het Post-Traumatic Stress Syndrome of de effecten van incest. Het 'voordeel' van bullebakken is dat je leert om bullebakken te herkennen, je sterker wordt en weet hoe je die mensen moet aanpakken. Je kunt 'nee' zeggen.

De negatieve effecten, van zowel Adult Post-Bullying Syndrome als Post-Traumatic Stress Syndrome, kunnen zelfs gedurende de volwassenheid blijven voortzweren en zijn, onder andere, schaamte, angstgevoelens en relatieproblemen.

[1] Reijntjes et al: Narcissism, Bullying, and Social Dominance in Youth: A Longitudinal Analysis in Journal of Abnormal Child Psychology - 2016. See here.