Het Verdriet van Alice Besselink [2]

Een (soort van) open brief aan Alice B.

Voor de objectieve waarnemer gaat het helemaal mis met Alice Besselink. Ik heb de rechtszaak gevolgd (via @realtwitcourt) die de gemeente bodegraven tegen haar heeft aangespannen en volgde het geding met een toenemend gevoel van zorg. Wat ik las en wat ik na afloop zag was iemand die het gevoel voor de werkelijkheid totaal verloren was.

Als je bij de politie op straat hebt gewerkt, dan herken je de rest van je leven de zwakzinnigen en de krankzinnigen. Maar niet Alice Besselink. Zij zag in het groepje medestanders niet meer de gemankeerde medemens, maar medestanders. Zelfs 'fakkelman' Max van den Berg, een man met een totaal versnipperde geest en rijp voor opname, werd bedankt voor zijn steun.

Oorzaken en gevolgen
Maar ik snap het. De politieorganisatie is berucht als het gaat om het niet beschermen van haar kwetsbare medewerkers. Uiteraard wordt naar de buitenwereld een heel ander gezicht getoond, maar zet één stap buiten de lijn en ze gaan strooien met onbeschreven termen als 'integriteit' of 'collegialiteit', waartegen je nauwelijks kunt verweren. Wat vaak mist is waardering en erkenning door je leidinggevenden[1]. Sommige agenten (m/v) raken door deze tegenslagen in een depressie. Bovendien kom je tijdens het politiewerk op staat ook voortdurend de meest vreselijke zaken tegen. Je er kunt niet voor weglopen, want wie moet het anders doen? Het is je werk. En dus ligt een Post Traumatische Stress Stoornis (PTSS) ook al op de loer.

Nu is een depressie een stemmingsstoornis en een PTSS een angststoornis. Tezamen in één persoon is het een lastig te behandeling psychisch probleem.

Bovendien gaat het stapelen. Omdat je irreëel gaat reageren op de kleinste zaken, wordt het thuis ook snel een stuk ongezelliger. Dan vervliegt op den duur de liefde van de partner. Je verliest bovendien veel vrienden.

Je kunt het zelf niet zien, maar de combi tussen een depressie en PTSS kan zorgen dat je geestelijk een ravijn in kan storten. Dat ravijn heet een psychose.

De buitenwereld herkent eenvoudig de symptomen van die psychose, zoals hallucinaties, wanen en desorganisatie.

Hallucinaties: een waarneming zonder dat er een externe prikkel is, waaronder gevoelens van onveiligheid.
Wanen: vreemde ideeën of overtuigingen, zoals achtervolgingswaan, vergiftigingswaan of grootheidswaan. Een voorbeeld is het Gang Stalking Syndrome.
Desorganisatie: een onvermogen om orde aan te brengen in het handelen, denken en voelen, zoals alles zien als een groot complot.

Je ziet het zelf niet, maar je glijdt steeds verder af. Daarin schuilt ook het gevaar dat je misbruikt wordt door mensen die zelf ook psychiatrische hulp nodig hebben, waardoor je foute gedrag nog wordt versterkt.

De adviezen
Ik kan wel adviseren om hulp te zoeken, maar dat advies zul je achteloos in de wind slaan. Een ander advies: de rechtszaak ga je verliezen, zoveel is zeker. Haal alle verwijzingen naar de gemeente Bodegraven (alvast) van je sociale media om je goede wil te tonen, want dat kan je dwangsommen besparen. Een laatste advies: ga je meisjesnaam weer gebruiken. Laat Alice Besselink tot de geschiedenis behoren en begin als Alice Bosman een nieuw leven in het licht.

[Update 26 augustus 2024] Het Vonnis van Alice Besselink is hier te lezen.

[1] Boutellier et al: Trots en collegialiteit: De behoefte van politiemensen aan waardering en erkenning - 2016

Lees deel 1 hier.