Wat drijft een man tot handelingen die hem een pad laat volgen die hem onderwerp van spot en hoongelach maakt? Welke innerlijke drang stuurt Pieter Postma op zijn weg naar zijn onvermijdelijke geestelijke ondergang?
Het is natuurlijk al onvergeeflijk dat je je als volwassen vent bemoeit met zaken waar je helemaal niets mee te maken hebt. Maar je vastbijten in een moordzaak, waar de dader
rustig achter slot en grendel zit in afwachting van zijn vrijlating zelfs al is vrijgelaten na het uitzitten van zijn straf, is al helemaal een gotspe. Wat te denken van de nabestaanden? Die worden door psychische patiënten als Pieter Postma nog dagelijks herinnerd aan die inktzwarte daad en worden daardoor niet de tijd en de rust gegund om hun verlies te verwerken.
Pieter Postma organiseert 'wandeltochten' om belangstellenden te wijzen op alle tegenstrijdigheden in een drietal boekjes en in het requisitoir. Postma benoemt voortdurend dat er veel belangstelling is voor deze wandeltochten, maar de werkelijkheid is weer eens anders. De verwarde geest van Postma eist dat zijn wandeltochten een succes moeten zijn en daardoor gaat hij, mede gestuurd door zijn malicieuze domheid, voortdurend in de fout.
Eerste domme fout:
Pieter Postma claimt dat hij een bericht had ontvangen van een belangstellende voor de wandeltocht. Uit het screenshot dat Postma zelf online heeft gezet blijkt echter dat hij het bericht zelf aan het typen was. De autocorrectie vraagt zich immers af welke woord de 'H' (de afzender) zou moeten zijn: Het, Hoe, Hoi.
Er blijkt dus zo weinig animo te zijn dat Postma zijn eigen aanmeldingen maar moet schrijven om relevant te blijven in de ogen van zijn weinige volgers.
Tweede domme fout:
Op 6 juli 2024 stond opnieuw een wandeling op het programma. Pieter Postma meldde een opkomst van tien man die zelfs in de stromende regen aandachtig luisterden naar zijn waanzin.
Er waren wat twijfels over het waarheidsgehalte van deze opmerking en daardoor voelde de narcist in Pieter Postma zich gedwongen om een foto van de wandeling te plaatsen. Die foto zou moeten bewijzen dat er wel degelijk een wandeling was geweest.
Barracuda, bestrijder van onzin- en domdenken, kon al snel de ballon van Pieter Postma doorprikken en daarmee opnieuw zijn malicieuze domheid aantonen. Het blijkt namelijk dat Pieter Postma de foto simpelweg gepikt had van de website een andere wandeltocht, de
Swaddekuier uit 2023.
Hoe ziek moet je in je bovenkamer zijn om dit soort stompzinnige kunstgrepen uit te halen om jezelf voor te houden dat je gelijk hebt en nog steeds relevant bent. Psychiatrisch patiënt Pieter Postma is een kandidaat voor een
gedwongen opname. Want zo kan het niet langer.
Lees deel 1
hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten