De Rancune van Pieter Postma [1]

De moordenaar van Marianne Vaatstra werd veroordeeld na een DNA-match, een daarop volgende bekentenis en spijtbetuiging. Geen probleem, zo zou een objectieve waarnemer kunnen opmerken. Dat er wat tegenstrijdigheden in de getuigenverklaringen zaten is natuurlijk ook logisch: het was laat, het was donker, de meesten waren moe en hadden flink wat bier op. Niemand lette op de tijd.

Slechts een enkeling gelooft nog steeds in de onschuld van Jasper S., die intussen rustig zijn straf uitzit.

Eén van die chronische twijfelaars is Pieter Postma die vrijwel dagelijks oud nieuws herkauwt zonder dat hij ook maar van iemand respons krijgt.

Ik vroeg mij al een hele tijd af hoe iemand zo dom of onnozel kan zijn om al zijn vrije tijd te vullen met een kansloze missie. Misschien lijdt Pieter Postma aan een psychische stoornis, zo speculeerde ik. Een dwangstoornis waaraan hij geen weerstand kon bieden.

Maar de werkelijkheid is troebeler: Pieter Postma handelt uit pure rancune jegens de Rechtbank van Leeuwarden. Het blijkt namelijk dat hij zijn leidinggevende ooit betrapt had op een buitenechtelijke relatie met een griffier.

Vreemdgaan komt in iedere organisatie voor. Wanneer beide betrokkenen dat met veel plezier doen, dan is dat iets waar een ander niets mee te maken heeft. Als je al eens per ongeluk een verkeerde deur opent, dan zeg je 'sorry', doe je zachtjes die deur weer dicht en hou je je stil. Zo werkt dat bij collega's onder elkaar. Pieter Postma had daar kennelijk een andere mening over en zal zijn leidinggevende op hoge toon ter verantwoording geroepen hebben. Geen wonder dat hij op een zijspoor gezet werd richting Franekeradeel.

Maar dat zet zijn kruisvaart tegen zijn ex-werkgever wel in een heel ander licht. Justitie zou, volgens hem, immers betrokken zijn geweest bij een doofpot om de ware toedracht van de moord op Marianne Vaatstra toe te dekken.

Pieter Postma krijgt echter weinig tot geen positieve reacties, terwijl zijn 'tegenstanders' juist vaak onweerlegbaar bewijs van het tegendeel aandragen. Als gevolg daarvan manoeuvreert Postma zich de laatste tijd steeds meer in de rol van slachtoffer en claimt dat hij van alle kanten wordt aangevallen. Hij heeft al een aantal keren vruchteloos aangifte proberen te doen wegens bedreiging, is er intussen van overtuigd dat zijn telefoon wordt afgeluisterd, doet via twitter een oproep om zijn tegenstanders te muilkorven en is inmiddels zo paranoia geworden dat hij mogelijke wandelaars, die zijn verhaal willen aanhoren, om identificatie vraagt.

Het probleem voor Pieter Postma is natuurlijk dat hij niet meer terug kan zonder dat zijn kwetsbare zelfbeeld wordt beschadigd. Als hij niet willens en wetens mensen, en dan vooral de nabestaanden, zou beschadigen met zijn onzinnige tweets, zouden we hem slechts pathetisch kunnen vinden. Nu is hij een bullebak.

Lees deel 2 hier, deel 3 hier en deel 4 hier.

Ard Pisa fantaseert over Bosnische piramides

Het is altijd weer verontrustend om te ontdekken hoe kinderlijk eenvoudig een complotdenker kan wisselen van het ene onnozele verdienmodel naar het andere. Een voorbeeld is Ard Pisa die een nieuw verdienmodel heeft gevonden in hunebedden en aanverwante structuren.

Op zijn website schrijft hij 'De oeroude geschiedenis vind ik super interessant om te onderzoeken. Ik reis graag om oeroude krachtplekken met haar bijzondere energieën te ervaren'.

Als je als objectieve lezer de woorden 'krachtplekken' en 'energieën' in één zin tegenkomt, dan weet je al hoe laat het is.

Ard Pisa spreekt regelmatig over het onderwerp en in Drenthe organiseert hij hunebedexcursies. Voor dat doel heeft hij een speciale hoed gekocht zodat hij een beetje op een gesjeesde Indiana Jones lijkt. Vergis je niet: het is een slechts manier om geld uit de zakken te kloppen van goedgelovige mensen.

Ik vraag me altijd af hoe mensen plotseling ontdekken dat koude stenen, die tijdens de laatste ijstijd met gletsjers naar ons land zijn vervoerd, een kracht of energie kunnen hebben. Graag lees ik een in een gerenommeerd wetenschappelijk tijdschrift een gepubliceerd wetenschappelijk onderzoek waarin onomstotelijk wordt aangetoond dat stenen inderdaad een kracht kunnen hebben of energie kunnen uitstralen*.

Ook piramides behoren uiteraard, volgens Ard Pisa, tot die krachtplekken met hun ongrijpbare energieën. In 2017 bezocht Ard Pisa voor het eerst de vallei van de Bosnische piramides. 'Mind blowing, piramides in Bosnië of all places', zo vat hij zijn gevoelens samen. Natuurlijk maakt Ard Pisa daar een lezing over, waar iedereen – uiteraard tegen betaling – bij mag zijn.

Het grote probleem is dat zelfs de meest eenvoudige zoekslag op het internet al aangeeft dat er in Bosnië helemaal geen piramides zijn. Dat er wat heuvels zijn klopt. Dat het piramides zijn klopt niet en echte wetenschappers noemen het geringschattend 'pseudo-archeologie'.

De claim dat er in Bosnië piramides zouden bestaan, werd in 2005 de wereld ingeslingerd door Semir Osmanagić (1960), een Amerikaanse zakenman met Bosnische roots. Niet opgeleid als archeoloog of historicus.

Echt wetenschappelijk onderzoek ter plaatse door geologen, archeologen en andere wetenschappers heeft onomstotelijk aangetoond dat de heuvels volstrekt natuurlijke formaties zijn en dat er geen mensenhanden aan te pas zijn gekomen. Zelfs Zahi Hawass, de bekendste Egyptoloog en ooit tweemaal Egyptisch Minister voor Oudheden, vond het nodig om officieel te reageren op deze onzin.

De European Association of Archaeologists schreef in een open brief dat de Bosnische piramides een wrede hoax waren, gericht op een nietsvermoedend publiek. Dat weerhoudt Ard Pisa er echter niet van om precies hetzelfde te doen bij zijn goedgelovige volgers.

* Uiteraard kunnen stenen energie hebben en uitstralen. Zonlicht verwarmt stenen en die warmte is energie. Bovendien vertonen alle gesteenten een laag niveau van natuurlijke radioactiviteit die het gevolg is van het verval van radionucliden die vaak nog in minieme hoeveelheden aanwezig zijn. Maar ik geloof niet dat Ard Pisa dat in gedachten had toen hij zijn wartaal aan de wereld toevertrouwde.

Complotdenkers zijn niet kritisch, maar juist goedgelovig

Duik eens diep in het riool dat sociale media tegenwoordig is en je zult mensen ontdekken die geloven in de kwaadaardigheid van het World Economic Forum (een onschuldig economisch praatgroepje), van HAARP (een onschuldig onderzoek van de ionosfeer), van Bill Gates (een onschuldige filantroop) of van Satanisch Ritueel Misbruik (een mythe).

Als het Bijwerkingencentrum Lareb een tweet post over, bijvoorbeeld, vrouwenkwalen of de bijwerking van een antidepressivum, dan blijft het angstig stil onder die tweet. Maar een onschuldige tweet over een mogelijke bijwerking het coronavaccin betekent een lawine van stompzinnige reacties. Waarom maken mensen zich nu nog druk over het coronavirus of het coronavaccin, terwijl de rest van Nederland intussen alweer verder is gegaan met hun dagelijks leven?

Waarom moet je anderen met jouw tegendraadse denkbeelden lastigvallen? Waarom reageer je op iedere tweet? Waarom houdt je je geloof niet privé?

Wat is de oorzaak van deze idioterie, zo zullen weldenkende mensen zich regelmatig afvragen.

Al eerder werd hier een verband vastgesteld tussen complotdenkers en paranoïde wanen.

Jan-Willem van Prooijen is sociaal psycholoog en universitair hoofddocent aan de Vrije Universiteit Amsterdam en bijzonder hoogleraar radicalisering, extremisme en complotdenken aan de Universiteit van Maastricht.

"Complotdenken hangt nauw samen met emoties,” zo verklaart Van Prooijen hier. “Mensen die veel in complotten geloven, denken vaak kritisch en rationeel te zijn. Maar onderzoek laat zien dat complotdenken regelmatig voortkomt uit negatieve emoties. Zoals angst, woede en ontevredenheid over ontwikkelingen in de maatschappij."

Collectief Narcisme
Daarnaast is collectief narcisme een heel goede voorspeller voor complotdenken. In tegenstelling tot narcisme, een persoonlijkheidsstoornis, is collectief narcisme de neiging om de belangrijkheid van de groep en de denkbeelden daarbinnen te overdrijven[1]. Zelfs Sigmund Freud meende in 1914 al dat sociaal narcisme een soort verdedigingsmechanisme was van mensen die niet meer met de werkelijkheid kunnen omgaan[2].

Uiteindelijk zorgt dat groepsdenken ervoor dat je jezelf overtuigt van het idee dat je het beter weet dan de rest van de wereld, zelfs beter dan wetenschappers die hun hele leven een onderwerp bestudeerd hebben. Want jij hebt immers tien YouTube-filmpjes gezien.

"Tijdens de coronapandemie zagen we inderdaad dat complotdenken samenhangt met verlies van normale sociale contacten. Complotdenkers komen vervolgens terecht in een groep waarin iedereen ze begrijpt en waarin ze worden gesteund en aangemoedigd," aldus Van Prooijen.

Complotdenkers zijn goedgelovig
"Er is een negatief verband tussen complotdenken en analytisch denken. Eigenlijk zijn complotdenkers juist goedgelovig. Het zijn vaak mensen die je van alles op de mouw kunt spelden," meent Jan-Willem van Prooijen. "Daarom vallen ze ook voor een complottheorie of voor de retoriek van populistische leiders."

Van Prooijen stelde in 2023 een wetenschappelijke bundel samen, 'Conspiracy Theories', waarin onderzoekers de laatste inzichten in de psychologie achter het complotdenken presenteren. Ik verwacht niet dat zijn doelgroep, de complotdenkers, de bundel zullen bestellen, lezen of kunnen doorgronden.

Zijn conclusies sluiten perfect aan bij die van Shauna Bowes, klinish psychologe, die ontdekte dat complotdenkers nogal wat negatieve eigenschappen hebben, waaronder stress, onbescheidenheid, impulsiviteit en negatieve affectie (genegenheid, positieve emoties of gevoelens)[3].

[1] Van Prooijen: Psychological benefits of believing conspiracy theories in Current Opinion in Psychology - 2022. Zie hier.
[2] Freud: Zur Einführung des Narzißmus - 1914
[3] Bowes et al: Looking under the tinfoil hat: Clarifying the personological and psychopathological correlates of conspiracy beliefs in Journal of Personality - 2020

De Mythe van Satanisch Ritueel Misbruik

Voor de zoveelste keer heeft in 2022 een officieel onderzoek geen enkel bewijs gevonden voor het bestaan van Satanisch Ritueel Misbruik[1]. De huidige discussie, zo meldt de commissie in haar slotwoord, wordt sterk beïnvloed door complottheorieën.

Waarom zou je willen geloven in het bestaan van Satanisch Ritueel Misbruik, terwijl het bewijs daarvoor ontbreekt? Tijd om in de geschiedenis te duiken.

Mensen fantaseren soms complete en complexe scenario's en definiëren deze ervaringen later als herinneringen aan werkelijke gebeurtenissen in plaats van als fantasie. Er bestaan een drietal bekende voorbeelden: [I] ervaringen van vorige levens, [II] ontvoering door aliens en [III] ritueel satanisch misbruik als kind. In elk van deze gevallen werden deze gebeurtenissen pas aan het licht gebracht tijdens sessies, waarbij de therapeut aan 'geleide herinnering' deed. De fantasieën worden vervolgens gelegitimeerd als 'echte herinneringen'[2].

Het probleem met 'geleide herinnering' is dat je als patiënt en therapeut krijgt wat je verwacht. Als je naar een sessie gaat in de verwachting herinneringen aan ontvoering door buitenaardse wezens te herstellen, is dat waarschijnlijk wat je gaat krijgen. Als je denkt dat je verdrongen herinneringen van Satanisch Ritueel Misbruik gaat ophalen uit je onderbewustzijn, dan gaat dat je meestal wel lukken[3]. Het bleek dat vooral streng gelovige mensen last hadden van dergelijke fantasiën. Dat we herinneringen aan traumatische ervaringen zoals seksueel misbruik onbewust kunnen verdringen, is een hardnekkige mythe. Het brein werkt juist andersom[4].

Het geloof in de werkzaamheid van 'geleide herinnering' bereikte ook Nederland en dat leidde al snel tot grote problemen. In het voorjaar van 1997 bleek dat enkele leerlingen door oudere scholieren waren misbruikt op de openbare basisschool 'De Dreef' in Emmer-Erfscheidenveen, een buurtschap in de provincie Drenthe. Enkele jongens uit de hoogste groepen bekenden. Zij waren echter te jong om te worden vervolgd. Later werden ook leerkrachten als dader genoemd. Enkele ouders meenden dat er 'iets' met hun kinderen aan de hand was en gingen naar een therapeute. Die gebruikte de techniek van 'geleide herinnering'. Die stond al langer bekend als suspect omdat er onder lichte hypnose al snel confabulatie gaat optreden. Je verzint dus herinneringen om de vragensteller niet teleur te stellen. De kinderen zouden in kelders onder de school zijn misbruikt. Het openbaar ministerie en later TNO voerden onderzoek uit, maar troffen geen kelders aan. Het OM concludeerde dat de verklaringen van de kinderen niet klopten en seponeerde de zaak.

Dat alles leidde in al 1997 tot het rapport ‘Hervonden misdrijven – Over aangiftes van Seksueel Misbruik na therapie’[5]. Daarin werd aanbevolen om alle aangiftes te seponeren die tot stand waren gekomen door deze therapie van geleide herinneringen.

Satanisch Ritueel Misbruik is dus vooral het gevolg van amateuristisch werkende therapeuten die gebruikmaken van de dubieuze 'geleide herinnering'. Niemand heeft ooit bewijs gevonden dat het bestaat, want het is immers het gevolg van fantasieën die als werkelijkheid werden getypeerd. Want waar zijn al die misbruikte, opgegeten en verdwenen kinderen gebleven? Die zijn er simpelweg ook niet.

Waarom geloven mensen dan in het bestaan van Satanisch Ritueel Misbruik? Dat komt omdat het je diepste gevoelens raakt. En van die onderbuikgevoelens maken charlatans weer dankbaar misbruik. Zij zijn de moderne Rattenvangers van Hamelen, die het voor eigen ego of gewin gebruiken om anderen zwart te maken.

[1] Tijdelijke Onderzoekscommissie Georganiseerd Sadistisch Misbruik van Minderjarigen (Commissie Hendriks): Mediaberichten over georganiseerd sadistisch misbruik van minderjarigen – 2022
[2] Boyce: The psychiatrist who wanted to believe in The Lancet - 2012. Zie hier.
[3] Spanos et al: Past-Life Identities, Ufo Abductions, and Satanic Ritual Abuse: The Social Construction of Memories in International Journal of Clinical and Experimental Hypnosis - 1994
[4] Alexander et al: Traumatic Impact Predicts Long-Term Memory for Documented Child Sexual Abuse in Psychological Science - 2005
[5] P.J. van Koppen: Hervonden misdrijven - Over aangiftes van seksueel misbruik na therapie - 1997

Vaatstraspeurder Pieter Postma is de weg kwijt

Wereldwijd staat de Nederlandse rechtspraak zeer hoog aangeschreven. Natuurlijk worden er fouten gemaakt, want ook rechtspraak is mensenwerk. Soms wordt er teveel of juist te weinig gewicht toegekend aan het bewijs, wat in het ergste geval een rechterlijke dwaling tot gevolg kan hebben.

Maar niemand zal opzettelijk een onschuldige man tot een jarenlange gevangenisstraf willen veroordelen. Iedereen in de hele keten, van politie, via advocatuur en Openbaar Ministerie tot rechters moet dan immers in 'het complot' zitten. Letterlijk honderden mensen moeten het geheim in de doofpot houden, maar uit ervaring blijkt niet voor niets: Three can keep a secret, if two of them are dead.

Jasper Steringa, de moordenaar van Marianne Vaatstra, is veroordeeld tot een gevangenisstraat van 18 jaar op basis van onweerlegbaar DNA-bewijs en een bekentenis. In onze rechtsspraak betekent dit dat hij na het uitzitten van tweederde van zijn straf in aanmerking komt voor een vervroegde vrijlating omdat hij nog valt onder de oude regeling. Dat betekent dat Steringa in vrijheid kan worden gesteld na 12 jaar, gerekend vanaf het moment van zijn arrestatie op 18 november 2012. Dat is dus mogelijk al in november 2024.

Behalve een paar warhoofden, twijfelt er niemand aan de schuld van Steringa. Een voorbeeld van zo'n dwaallicht is Pieter Postma, volgens eigen zeggen van 2001 tot 2007 leidinggevende Strafsector Rechtbank Leeuwarden en kennelijk is het daar op een bepaald ogenblik fout gegaan. Hij werd daarom door zijn werkgever op een zijspoor gezet en werd Hoofd Burgerzaken van de voormalige gemeente Franekeradeel. Waarschijnlijk is hij een van die mensen die door gebrek aan gewicht omhoog zijn gedreven in de ambtelijke organisatie. Je wordt in zo'n organisatie gepromoveerd tot het niveau dat je incompetentie blijkt, een principe dat heel toepasselijk het Peterprincipe wordt genoemd. Nu is hij 'met vervroegd pensioen' en kan kennelijk maar slecht omgaan met het gebrek aan structuur dat zijn vorige werkgevers wel met zich meebrachten.

Postma heeft zich daarom maar obsessief gestort op 'de zaak Vaatstra' waar hij vele discrepanties in de officiële documenten en tijdlijn meent te zien. Daarom zou Steringa onschuldig in de bajes zitten. Postma's denkwijze is zo rigide dat een psycholoog al snel de zorgelijke symptomen van een paranoïde waan zal kunnen herkennen. Postma is overtuigd van zijn gelijk en stuurt allerlei mails met suggestieve vragen naar instanties en personen. Pieter Postma is in de veronderstelling dat die zich, twintig jaar na dato, nog precies bepaalde onbenullige details kunnen herinneren. Overigens weet hij best dat hij geen belanghebbende in de zin der wet is en daarom van geen enkele instantie een tevredenstellend antwoord zal ontvangen.

Keningswei ('Koningsweg') noemt hij zijn site, waarop Postma een onnavolgbare wijze zijn warrige gedachten het internet op stuurt. Bij voorbaat waarschuwt hij critici al door op de startpagina te stellen dat ze hem niet op inhoudelijke wijze moeten 'terechtwijzen', daarbij gemakshalve vergetend dat zijn eigen redenaties op drijfzand gebouwd zijn. Zijn 'bewijs' focust zich, vreemd genoeg, voornamelijk op de fietstocht van Marianne over de Keningswei. Geen idee waarom een rit op de fiets, waar geen enkele getuige van is, belangrijker kan zijn dan een 100% DNA-match, een bekentenis, spijt en wroeging.

Bovendien is de tijdlijn van die fietstocht gebaseerd op een reconstructie van de moord door de politie. Die reconstructie werd verricht zonder dat de politie enig inzicht in de werkelijke gang van zaken had. Het was dus puur giswerk, maar ze hoopten dat ze er toch iets zinnigs van konden leren. Tijdens het proces kon (of wilde) Jasper zich de details van de fietstocht niet meer scherp voor de geest krijgen en dus bleef de precieze tijdlijn onbekend.

En waarom zou een volledig onschuldige Jasper Steringa zich jarenlang vrijwillig in de gevangenis laten opsluiten en bovendien op die manier de 'echte dader' ook nog eens vrij laten rondlopen?

Nee, Pieter Postma heeft geestelijk ergens een verkeerde afslag genomen en is nu verdwaald in de duistere krochten van zijn eigen brein. Hij vertoont daarbij ook een volstrekt gebrek aan empatie jegens de nabestaanden van Marianne Vaatstra.

Voor alle psychologische problemen bestaan effectieve behandelingen, al hebben mensen met denkstoornissen natuurlijk geen ziekte-inzicht en zullen zich daarom krachtig verzetten tegen het stellen van een diagnose en het ondergaan van een behandeling.

[Update] Mogelijk is de gemankeerde carrière van Pieter Postma ook het gevolg van het Dunning-Kruger Effect. Die psychologische aandoening verklaart dan tegelijkertijd zijn tegendraadsheid bij de coronamaatregelen en zijn geloof in de onschuld van Hüseyin Baybasin. Op diens onschuld is behoorlijk wat is af te dingen, zoals je bijvoorbeeld hier kunt lezen.

Meer hier, hier en hier.

Corona, Klaus Schwab en 'The Great Reset'

In 1971 richtte Klaus Schwab (1938), een Duitse ingenieur en econoom, een club op waaruit later het World Economic Forum (WEF) werd gevormd. Het is uitgegroeid tot een internationale organisatie waar prominenten uit de politieke, academische en zakelijke wereld samenkomen om te discussiëren en samen te streven naar een betere wereld.

Schwab meende dat moderne bedrijven niet alleen de aandeelhouders tevreden moesten stellen, maar ook de andere 'stakeholders', waarmee ook werknemers werden bedoeld. Hij vond dus dat bedrijven zich een stuk socialer moesten gedragen dan nu vaak het geval is.

Het ging hem echter niet snel genoeg en bij de uitbraak van het Coronavirus zag Schwab kansen voor een echte hervorming van de wereldeconomie. De wereld van voor Corona zou niet meer terugkeren, zo dacht Schwab, maar er lag een kans om op de puinhopen van het oude iets beters te bouwen. In zijn boek 'COVID-19: The Great Reset' zag hij een toekomst met meer duurzaamheid (milieu), minder sociale ongelijkheid (hogere lonen) en (opnieuw) stakeholder capitalism (medezeggenschap voor werknemers).

Niets aan de hand, zo zou je zeggen, want het zijn toch nobele doelen waarnaar Schwab streeft. Wie wil nu niet leven in een maatschappij waar het milieu beter wordt beschermd, de loonongelijkheid wordt verminderd en dat je als werknemer meer te zeggen krijgt over het bedrijf waarin je werkt?

Maar de werkelijkheid is troebeler, want mensen die werkelijk alles geloven zijn aan de haal gegaan met 'The Great Reset' van Klaus Schwab.

Complotdenkers menen dat de 'mondiale elite' de Corona-epidemie aangrijpt om de democratie te laten verdwijnen, een radicaal linkse agenda door te voeren en kritische burgers monddood te maken. Vervolgens zien warhoofden ook nog eens een omgekeerd verband tussen Corona en 'The Great Reset'. Zij denken dat Corona onderdeel van 'The Great Reset', in plaats van het feit dat de ideeën van Klaus Schwab juist zijn ontstaan als gevolg van de uitbraak.

Zelf onderzoek doen is hen veel teveel werk. Nee, zij geloven liever gemakzuchtig filmpjes op YouTube, waarin zwakzinnigen hun troebele gedachten ventileren. Het gevolg is dat je berichtjes op sociale media krijgt waarin Schwab beschuldigd wordt van allerlei onzinnige zaken. Natuurlijk zijn deze allemaal al vele malen ontkracht, maar complotters geloven wat ze willen geloven. Feiten zijn in hun wereldbeeld onbelangrijk.

Mocht je me niet geloven dan kun je hier (gratis) het boek 'COVID-19: The Great Reset' van Klaus Schwab lezen, al zal dat voor de ietwat paranoïde complotdenkers wel weer teveel moeite zijn.

Complotdenkers en hun paranoïde wanen

Nee, complotdenkers zijn niet psychotisch, maar er zijn wel degelijk veel overeenkomsten, zo stellen onderzoekers van het Universiteit Medisch Centrum Groningen (UMCG). 'Bij zowel complotdenken als paranoïde wanen gaat het om een onjuiste, hardnekkige en soms bizarre overtuigingen'.

Er zijn ook belangrijke verschillen tussen complotdenkers en mensen die lijden aan psychoses, schrijven de onderzoekers. 'Zo vindt de complotdenker meestal wel aansluiting bij een groep gelijkgestemden en staan mensen met paranoïde wanen doorgaans alleen in hun overtuiging. Zij voelen zich het persoonlijk doelwit van de veronderstelde samenzwering'.

Dit blijkt uit een analyse van psychose-onderzoekers en onderzoekers, die zich bezighouden met complotdenken, onder leiding van psychiater Wim Veling van het Universitair Centrum Psychiatrie van het UMCG, waarover zij deze week publiceren in het Tijdschrift voor Psychiatrie[1].

Complotdenken komt veel voor in onzekere omstandigheden, schrijven ze. 'Het geeft mensen houvast, zekerheid, morele superioriteit en sociale steun, want vaak vinden complotdenkers aansluiting bij een groep gelijkgestemden. Het aanhangen van complottheorieën kwam niet voor niets veel voor tijdens de coronapandemie.’

Complotdenken wordt gekenmerkt door de sterke overtuiging dat een bepaalde, als onrechtvaardig ervaren situatie, het resultaat is van een doelbewuste duistere samenzwering van een groep mensen met kwade bedoelingen. Dat heeft veel overeenkomsten met paranoïde wanen: in beide gevallen gaat het immers om onjuiste, hardnekkige en soms bizarre overtuigingen.

Net als mensen met paranoïde wanen houden complotdenkers hardnekkig vast aan hun overtuigingen. Ze dragen vaak een overvloed aan 'bewijzen' aan voor hun theorieën, bijvoorbeeld teksten van websites, losse citaten of videofragmenten. Ook gebruiken complotdenkers andere bronnen als ondersteuning van hun ideeën, zoals spirituele, fysieke of emotionele ervaringen.

In gesprekken met complotdenkers blijkt vaak dat objectiveerbare feiten en rationele argumenten niet doorslaggevend zijn. Net als bij mensen met psychotische paranoïde wanen is de overtuiging niet vatbaar voor logische bewijzen. Als er dingen gebeuren die niet rijmen met het denkbeeld, wordt dit genegeerd of omgedacht, zodat het toch binnen de overtuiging past.’

Bij beiden zijn rationele argumenten en een beroep op de logische gedeelde werkelijkheid grotendeels ineffectief. Het gaat complotdenkers om de machteloosheid van de burger, verlies van vrijheid en controle. Het gaat om bezorgdheid en woede over systemen en machtsstructuren die (ingebeelde) slachtoffers maken. Mensen met paranoïde wanen zijn hun normale ervaring van de werkelijkheid, van zichzelf en van anderen kwijt, en proberen daar betekenis aan te geven.

Ook uit ander onderzoek bleek dat verband tussen wanen, magisch denken, gebrek aan analytisch denken en complotdenken te bestaan[2]. De complotdenkers zullen het allemaal wel weer anders zien, want die zijn immers 'wakker'.

[1] Veling et al: Zijn complotdenkers psychotisch? Een vergelijking tussen complottheorieën en paranoïde wanen in Tijdschrijft voor de Psychiatrie – 2021. Zie hier (pdf).
[2] Barron et al: The relationship between schizotypal facets and conspiracist beliefs via cognitive processes in Psychiatry Research - 2018. Zie hier.

Ard Pisa fantaseert over complotten

Waardoor zou het komen dat sommige mensen klakkeloos in allerhande complotten geloven? Zou het een soort existentiële angst zijn? Alsof je als een roodkapje in een donker bos vol wolven denkt te leven, waarin alles om je heen een onzichtbare vijand is? Dat je een soort houvast in het leven probeert te krijgen door in 'iets' te geloven, zelfs als dat geloof aan waanzin grenst?

Het probleem is natuurlijk niet dat sommige mensen in een enkel, vastomlijnd complot geloven, maar het grote probleem is dat teveel mensen in vrijwel alle complotten geloven die er ook maar op internet gevonden kunnen worden.

Daarbij wordt ieder kritisch denkvermogen, zo dat al bestaat, uitgeschakeld. Als 20 hoogopgeleide wetenschappers bijvoorbeeld zeggen dat iets 'A' is, dan vinden deze dwaallichten in de krochten van het internet wel een amateuristisch gemaakt filmpje, waarin gemeld wordt dat het 'B' is. Daarmee is het bewezen, want wetenschappers zijn immers 'big pharma' of 'big tech' en dus per definitie niet te vertrouwen.

Een geliefd onderwerp van complotters is het idee dat er een wereldwijde samenzwering moet bestaan, want... Ja, waarom eigenlijk? Niemand die dat goed kan uitleggen, want op een diepzinnige gedachte kun je compotters nooit betrappen.

Een mooi voorbeeld van deze categorie is Ard Pisa. Zijn kwalificatie is dat hij wat cursusjes heeft gedaan bij Roy Martina, een gerenommeerd kwakzalver (zie bijvoorbeeld hier of hier of hier). Het geeft in ieder geval niet veel vertrouwen in het kennis- en denkniveau van Ard Pisa. Zo vond ook de Vereniging tegen de Kwakzalverij eerder ook al. Zie hier.

Ard Pisa is ook een beetje geobsedeerd door de Illuminati en de Cabal.

De werkelijke historie vermeldt dat de Illuminati ooit wel bestaan hebben, maar het was opgericht als een clubje van en voor verveelde heren. Zo zijn ook de Vrijmetselaars en de Rozenkruizers ooit opgericht. De illuminati zijn al in 1788 een zachte dood gestorven (zie hier), maar in het brein van een 'wakkere' complotter leeft de organisatie nog steeds voort. Tegenwoordig is de Illuminati meer iets voor de illitterati.

De Cabal is ook al zo'n ongrijpbare groep. Het woord 'cabal' is afgeleid van de 'Kabbalah', de Joodse mystieke uitleg van de Joodse bijbel, de Torah. Onder invloed van Sir Aleister Crowley (1875-1947), een occultist, alcoholist, drugsgebruiker en notoir vreemdganger, werd de betekenis van het woord 'cabal' wat meer sinister[1]. Maar ach, wie maakt zich tegenwoordig nog druk over een malloot als Crowley? Niemand, maar zijn misbruik van het woord 'cabal' is blijven voortetteren bij complotgeesten.

Een klein voorbeeld van Ard Pisa. Hij postte gemakzuchtig een stukje tekst op Facebook dat afkomstig zou moeten zijn uit de Memoires van David Rockefeller (1915-2017). In dat stukje tekst zou Rockefeller toegeven 'dat wij (de familie) een deel uitmaken van een geheime cabal'. Ard Pisa had zelfs nog even de cover van internet geplukt. Wat hij echter weer niet gedaan had was even de bron checken, want dan had hij kunnen ontdekken dat juist het tegendeel waar was. Want dát is de kwaal van complotters: ze zoeken iets wat in hun denkwereld past, vinden iets en dus is het waar.

[Wat er volgens Ard Pisa in het boek zou staan]

[Het werkelijke verhaal uit 'David Rockefeller']

Ard Pisa is een valse profeet en is een perfect voorbeeld van iemand die gedachteloos en met de diepgang van een plas regenwater werkelijk álles gelooft. Treurig om zo in het leven te moeten staan.

Het zal de lezer niet verbazen dat Ard Pisa me fluks op Facebook heeft geblokt.

Ard Pisa fantaseert ook over Bosnische pyramides. Zie hier.

[1] Hutchinson: Aleister Crowley: The Beast Demystified - 1998

De Krankzinnigenwet van 1884

Vroeger, zo mijmeren we soms, was alles beter. Uiteraard weten we in ons hart wel beter, want vroeger had ons land geen sociaal vangnet en kon een gezin al snel tot bittere armoede vervallen. Maar sommige zaken waren inderdaad beter geregeld. Een goed voorbeeld is de Krankzinnigenwet van 1884.

[Groot Lankum - Franeker]

Als je vroeger ernstige dwaalgedachten had, zoals geloven dat zwarte piet racistisch was, dat Jasper Steringa niet de moordenaar van Marianne Vaatstra is geweest of dat het Coronavirus een complot was, dan probeerden je vrienden en familie je eerst met zachte hand tot inkeer te brengen.

Lukte dat niet dan werd de politie ingeschakeld. De opgetrommelde dienders hoorden het geraaskal van de persoon patiënt even rustig aan en besloten daarna dat deze een gevaar voor zichzelf of voor diens omgeving was geworden. Op het bureau werd snel een formulier ingevuld en werd een bezoek gebracht aan de burgemeester. Deze zette, na enkele belangstellende vragen, met zijn dure vulpen een handtekening onder het formulier.

De patiënt werd dan door de politie naar een psychiatrisch ziekenhuis overgebracht, waar hij in ieder geval twee weken door zijn behandelend psychiater werd geobserveerd. Tevens werden de medicijnen ingeregeld, zodat de dwaalgedachten de patiënt (en zijn omgeving) niet meer zouden kwellen. Vervolgens besliste de rechtbank op grond van de medische verklaring van de psychiater of de patiënt voldoende was opgeknapt. Zo niet, dan werd deze in ieder geval een half jaar opgenomen in een lommerrijke omgeving, veelal gesitueerd nabij een rivier, kanaal of spoorweg om een mogelijke zelfmoordpoging wat te vergemakkelijken.

Wet Bopz van 1994
Niet meer van deze tijd, zo vonden weekgeworden politici en in 1994 werd de Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen (Wet Bopz) van kracht. Deze wetgeving gaf de ernstig verwarde patiënt veel meer invloed en rechten, terwijl hij geen inzicht in zijn psychische problemen had. Iemand die kennelijk ernstige dwaalgedachten had, kon maximaal drie weken ter observatie worden opgenomen en kreeg invloed op zijn eigen behandeling. Dat is alsof je een alcoholist opsluit in een slijterij. Behalve de bekende ‘zelfmedicatie’, werden medicijnen al snel niet meer geslikt.

Wvggz van 2020
Er zaten zoveel weeffouten de Wet Bpoz dat de wetgever moest besluiten om de wet al in 2020 te vervangen door de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz). De wet geldt voor mensen bij wie een psychische stoornis leidt tot gedrag dat ernstig nadeel (gevaar) veroorzaakt voor henzelf of voor anderen. De Burgemeester kan middels een crisismaatregel snel ingegrepen vanwege onmiddellijk dreigend ernstig nadeel. Een crisismaatregel is maximaal slechts drie werkdagen geldig. Eén cruciale denkfout bleef bestaan: De patiënt houdt waar mogelijk zelf regie tijdens de hele periode van verplichte zorg.

Vroeger
Als je vroeger uit zou spreken dat zwarte piet racistisch was, dat Jasper S niet de moordenaar van Marianne Vaatstra was of dat het Coronavirus een complot is geweest, dan werd er snel de zo noodzakelijke psychische hulp geboden. Tegenwoordig zorgen de sociale media er voor dat gelijkgestemden (of gelijkgestoorden) elkaar zoeken en vinden. Ze versterken elkaars dwanggedachten. De rem is weg.

Vroeger. Vroeger was de psychische zorg in ieder geval een stuk beter geregeld.

Zwarte Piet

Al een paar jaar wordt een onschuldig kinderfeest verpest door mensen die kennelijk behoorlijk verward zijn. Een klein, maar zeer vocaal groepje uit de Randstad, die voor het grootste deel als 'kunstenaar' of kraker door ons allemaal gesponsord wordt, denkt de waarheid in pacht te hebben. De waarheid. Wat is eigenlijk de waarheid?

Sinterklaas is natuurlijk de bisschop van Myra (270-343). De man stond bekend om zijn goede daden en werd uiteindelijk zo heilig geacht dat zijn gebeente werd 'gekocht' en overgebracht naar het Italiaanse Bari. Daar rusten ze nog steeds.

Zwarte piet maakt pas zo'n 175 jaar deel uit van de folklore rond Sint Nicolaas, want rond 1850 krijgt Sint Nicolaas voor het eerst een zwarte hulp. Diens positie veranderde in de loop van de jaren van hulp tot gewaardeerde medewerker. De figuur transformeerde van een neger tot een Noord-Afrikaan, die gekleed was als een Moorse page. Dan was hij dus een ridder in opleiding. Tegenwoordig hoort hij daarom ook niet meer zwart te zijn, maar 'lichtgetint', zoals we zo vaak in de media lezen als we het over Noord-Afrikanen hebben.

Zwarte piet is dus geen uitgebuit hulpje, maar een edelman in spé met Noord-Afrikaans bloed in zijn aderen. Hij kwam dus uit Barbarije, het gebied wat nu zo'n beetje Marokko, Algerije, Tunesië en Libië omvat

Wel discutabel is de manier waarop die Barbarijse edelen hun fortuin hadden verdiend. Dat was namelijk door zeeroverij en slavernij. Uiteraard is de Nederlandse geschiedenis ook niet bepaald brandschoon als het om slavernij gaat, maar geschat wordt dat de 'zwarte pieten' uit Barbarije wel anderhalf miljoen blanken hebben gekidnapt en als slaaf hebben verkocht. Dat alles gebeurde op hetzelfde moment als de slavenhandel van West-Afrika naar het Amerikaanse continent.

Goed, dat spijt ons. Hadden we toen misschien anders moeten doen, maar om ons daar nu nog mee om de oren te slaan is wat overdreven. Dan heb je, zie hierboven, behoorlijk wat boter op je hoofd.

Zoals hierboven al gebleken is, is het feest van Sinterklaas in het verleden voortdurend aan verandering onderhevig geweest. Niemand zal het een ramp vinden als zwarte piet vanaf nu 'lichtgetint' geschminkt wordt. Dat was gewoon vanzelf gegaan, ook zonder activisten. Waarom dan toch dat kinderfeest verpesten? Het gaat hun natuurlijk helemaal niet om zwarte piet of het verpesten van een leuke dag. Het gaat om henzelf.

Want waarom gaan deze mensen niet protesteren tegen moderne slavernij?

Een getroebleerde geest zoekt koortsachtig naar erkenning. Het zou best kunnen dat er hier en daar wat echte psychische problemen schuil gaan achter die koortsige ogen van de fanaat: een antisociale persoonlijkheidsstoornis of een narcistische stoornis. Maar zonder enige twijfel leiden al deze mensen aan een collectief minderwaardigheidscomplex.

Overigens was Sinterklaas vroeger vaak ook zwart.

Het verwarde brein van Caroly van Oostende

Volgens haar gegevens op LinkedIn is Caroly van Oostende (1961) docent Nederlands en doet ze al meer dan zeven jaar 'doctoral research in medieval satire and holy fools in Russian culture' aan de Radboud Universiteit te Nijmegen. Ze is duidelijk een laatbloeier (of de spreekwoordelijke eeuwige student).

Om te weten wat haar studie behelst is het wellicht interessant om een artikel van haar hand te lezen dat verscheen in het Tijdschrift voor Slavische Literatuur: Pierre Bezoechov als ‘gestileerde heilige dwaas’ in Oorlog en Vrede van L.N. Tolstoj. Zie hier.

Niet écht wereldschokkend, niet écht een doorwrocht artikel, maar goed genoeg voor publicatie. So far, so good.

Het probleem van Caroly van Ostende is echter dat zij haar onderwerp kennelijk niet zonder reden heeft gekozen. De werking van het brein van Caroly van Ostende lijkt op die van haar onderwerp: een holy fool.

Caroly van Ostende gelooft namelijk heilig in diverse complottheorieën. Zo trof een journalist van het Algemeen Dagblad haar aan op een schimmig congres over de 'echte' oorzaken en gevolgen van de aanslag op de Twin Towers op 11 september 2001 ofwel op 9/11. Nu is die terroristische aanslag uit den treure onderzocht, maar mensen als Caroly van Ostende weten het zeker: ".. iedereen die zich in 9/11 verdiept, weet: hier klopt iets niet." Hoe het komt dat Caroly van Ostende het allemaal zo zeker weet blijft een raadsel.

Caroly van Ostende is bovendien een fervent verdediger van 's lands meest beruchte complotdenker, de welhaast paranoïde ex-journalist Micha Kat, een man die onder druk van vele rechtszaken (wegens bedreiging, smaad, vernieling, etc) naar Ierland was gevlucht. Hij leefde daar in een zelfgekozen isolement in een jeugdherberg en beschuldigde al zijn vermeende tegenstanders voortdurend van pedofilie. Kennelijk projecteert hij zijn eigen diep weggestopte gevoelens op anderen. Zo'n gestoorde man wordt dus onvoorwaardelijk door Caroly van Ostende gesteund.

Je kind zal maar les in Nederlandse taal van zo iemand krijgen.

Jeremy Corbyn: Communist, Spion en Antisemiet

We mopperen hier in Nederland wel eens over de kwaliteit van onze politici. Zonder enige twijfel valt op die beroepsgroep behoorlijk wat aan te merken, maar veel vaker projecteren sommige mensen hun eigen onvermogen op 'Rutte'.

Nee, dan het land aan de overkant van de Noordzee. Premier David Cameron van de Conservatieven vond het een goed idee om de mensen voor de keus te stellen. Remain or Leave. Hij verloor en stapte op. Daarna mocht premier May proberen de zooi op te ruimen. Dat kon niet lukken en ze werd opgevolgd door de populist Boris Johnson. Het Verenigd Koninkrijk is compleet verscheurd.

Je zou verwachten de de kiezer zich massaal zou gaan afkeren van de Conservatieven en Labour gaan omarmen. Dat gebeurt niet en dat heeft een duidelijke reden: Jeremy Corbyn.

Het blijkt namelijk dat de eens zo machtige Britse versie van de Partij van de Arbeid is verworden tot een extremistische partij die is overgenomen door uiterst links. Iedere (stiekeme) communist en (stiekeme) antisemiet vindt er tegenwoordig 'lotgenoten'. Ze voelen zich er zo veilig en zo thuis dat steeds meer leden hun gevoelens op sociale media durven te uiten. Hun leider, Jeremy Corbyn, grijpt niet of slechts halfslachtig in. Zelf vergeleek hij Israël met Nazi-Duitsland.

De reden is dat Jeremy Corbyn een Communist van de oude stempel is, zo eentje die het verschrikkelijk vond dat het gedachtegoed van Lenin en Stalin naar de vuilnisbelt der geschiedenis werd verwezen. Hij was zo overtuigd van de Communistische eindoverwinning dat hij tijdens de Koude Oorlog contact heeft gehad met een Tsjechoslowaakse spion, Ján Sarkocy. Dat is hoogverraad, maar Jeremy Corbyn ontkende.

Het lijkt er op dat zelfs zijn verkiezingscampagne (deels) werd gefinancieerd door Hamas. Ook werd er in 2018 een foto gepubliceerd waarop Jeremy Corbin trots met een krans in zijn handen stond om, jawel, de Palestijnse terroristen te eren die tijdens de Olympische Spelen van 1972 in München een aantal volstrekt onschuldige Israëlische sporters vermoordden. Dat is verwerpelijk, maar Jeremy Corbyn ontkende.

Labour is zo verdeeld en zwak dat niemand in die partij de ruggengraat heeft om Jeremy Corbyn te wacht aan te zeggen. Net als de Nederlandse Partij van de Arbeid is de Britse tegenhanger Labour een splinterpartij geworden. Socialisme is niet meer relevant. Niemand doet er meer moeite voor.

De verkiezingen van december 2019 resulteerden in een voorspelde catastrofale nederlaag voor Jeremy Corbin en zijn ultra-linkse Labour.  Je zou bijna gaan denken dat hij (nog steeds) werd aangestuurd vanuit Rusland om het Verenigd Koninkrijk te beschadigen.

Ik hoop dat William Shakespeare gelijk had toen hij zei in zijn 'Julius Ceasar': Cowards die many times before their deaths.

Plus: Rowling's Lament: The Visitation of The Corbynites: A Festive Thread. Zie hier.

Activiste Lydia de Leeuw mag Israël niet in

Activiste en 'onderzoekster' Lydia de Leeuw (1986) kwam in 2018 tot de ontdekking dat ze niet welkom was in Israel. Ze werd op het vliegveld tegengehouden en met de eerstvolgende vlucht terug naar Nederland gestuurd. Volgens de Israëlische autoriteiten heeft ze zich schuldig gemaakt aan het "promoten van een boycot van de staat Israël".

Wat sneu voor Lydia, kun je nu denken, dure ticket gekocht om "mensenrechtenorganisaties in door Israël bezet gebied te bezoeken" en dan wordt je door een ambtenaar tegengehouden.

Sip liet Lydia zich daarna interviewen door het NRC en liet specifiek optekenen dat ze zich "op geen enkele manier bezig heeft gehouden met de BDS-beweging." Daarmee doelt ze op een wereldwijde beweging die oproept tot boycots, desinvesteren en sancties (BDS) tegen Israël uit protest tegen de bezetting van Palestijnse gebieden.

De grauwe werkelijkheid is echter anders. Lydia de Leeuw was namelijk ooit bestuurslid van de Stichting Nederland-Gaza, een mantelorganisatie van terreurgroep Hamas. Ze werkte bij de Palestinian Centre for Human Rights (een échte contradictio in terminis). Verder was ze één van de Pro-Palestijnse activisten, die een 'publieksdebat' voerden bij de 'Freedom Flotilla' (die verzameling van vier nauwelijks zeewaardige bootjes) met als thema: "De blokkade van Gaza en hoe nu verder?".

Het laatste wapenfeit van Lydia de Leeuw is het schrijven van een zeer gekleurd rapport namens de stichting SOMO, een zelfs door de Nederlandse overheid gesubsidieerde club van warhoofden. Het rapport heeft de suggestieve titel 'Wat weten we (niet) over het aanbod van Nederlands’ grootste supermarkten?' (pdf hier).

Door de import van "producten uit illegale nederzettingen", concludeert de 'onderzoekster' in het rapport, "raken bedrijven, consumenten en overheden in Europa betrokken bij schendingen van mensenrechten en humanitair oorlogsrecht. Waarom vertaalt zich dat niet in een importverbod?"

[Zoek de verschillen tussen toen en nu]

Nee, gelukkig houdt Lydia de Leeuw zich op geen enkele manier bezig met de BDS-beweging. De huichelaarster.

[Update 18 februari 2021] Na langdurig onderzoek van Lydia de Leeuw komt ze tot het inzicht dat zij en haar collega 'were refused entry, partly because of their work for SOMO. SOMO has been investigating companies in the occupied Palestinian territory for years, focusing on agriculture, gas and raw materials'. Die reden wist ze natuurlijk al direct, maar als een echte activiste probeert ze er nog een publicitair slaatje uit te slaan. Pathetisch.

[Update 12 oktober 2023] Lydia de Leeuw plaatste op de website van SOMO een bericht dat de UN een onderzoek verricht tegen Unilever omdat het bedrijf kennelijk weigert om genoegdoening te betalen aan de slachtoffers van geweld op hun Keniaanse theeplantage. In mei 2023 schreven ze 'The absence of an effective response by your company exacerbates the human rights impacts suffered by the victims'. Unilever reageerde niet.
Waarom niet, zal de objectieve lezer vragen. Welnu Unilever verkocht al in 2021 hun hele theedivisie, inclusief de plantages in Kenia, aan investeringsfonds CVC Capital Partners.
En dus moeten de malloten van de UN en Lydia de Leeuw niet bij Unilever zijn, maar bij CVC Capital Partners. Een mail van mij aan SOMO werd uiteraard niet beantwoord.

Sanne Wallis de Vries: Een kapot moreel kompas

Voor wie haar niet kent: Sanne Wallis de Vries (1971) is een cabaretière die vanaf 1997 volle zalen trok met haar satirische kijk op het leven. Avondvullende voorstellingen moeten zorgvuldig worden opgebouwd en diverse try-outs zijn nodig om grapjes bij te schaven en te ontdekken wat wél werkt en wat niet.

Maar het kan helemaal fout gaan als je een 'kleinkunstenaar' de gelegenheid geeft om een eigen serie programma's op televisie te maken. Dan moeten er wel heel veel grapjes in een uurtje televisie gepropt worden. Het blijkt dan dat het toch lastiger is dan verwacht om een hoog niveau vast te houden.

En dát is wat met Sanne Wallis de Vries en haar Sanne Wallis de Show is gebeurd. Ondanks het 'nieuwsachtige karakter' van de show zijn er geen actuele gasten. De comédienne kan namelijk niet een heel interview lang haar belangstelling vasthouden, zo bleek bij het oefenen.

"Elke keer als ik weer een kaartje voor een volgende vraag pakte was het muisstil", vertelde ze daarover aan De Telegraaf. "Het publiek moest lachen, maar om de verkeerde redenen. Dus die actuele gast is eruit gehaald."

Daardoor moesten er op het laatste moment weer nieuwe grapjes worden verzonnen. Weet je wat leuk is, zo moet Sanne Wallis de Vries in een onbewaakt ogenblik gedacht hebben, ik ga een persiflage maken op het winnende Israëlische Songfestivallied. Dan gaan we dat lied ombouwen en laten we het publiek lachen om de actualiteit. De actualiteit, waar tienduizenden opgehitste Palestijnen het grenshek probeerden te bestormen en het Israëlische leger doelgericht terroristische Hamasleden wist uit te schakelen?

Alleen kon de altijd zuurkijkende Sanne Wallis de Vries die versie van de actualiteit niet gebruiken. Die vond het uiteraard 'grappiger' om Israel als terroristisch land neer te zetten. Dat doet het namelijk beter bij het linkse publiek in de zaal en bij haar broodheer, BNNVara. Wiens brood men eet diens woord men immers spreekt.

Het CIDI was er niet blij mee. Zij hebben de tekst even nagekeken op onjuistheden. Als je zelfs Buk-raketten moet gebruiken om je rijmelarijen kloppend te krijgen dan is je morele kompas wel heel erg aan vervanging toe.

Update 1: Zelfs in Israel vonden ze het antisemitisme van Sanne Wallis de Vries niet grappig.

Update 2: Hoe hoog of hoe laag de kijkcijfers ook worden, er zal vanaf nu altijd een zweem van anti-semitisme aan Sanne Wallis de Vries blijven hangen. Iedere ochtend wakker worden in de wetenschap dat je een grens bent overschreden. Ze behoort nu tot het selecte groepje van, onder andere, Gretta Duisenberg, Dries van Agt, Simon Vrouwe, José van Leeuwen, etc. Welkom thuis.

Update 3: Sanne Wallis de Vries reageert op ophef 'Israel-parodie'. Ze staat nog steeds achter de parodie. "Dit is satire: de vinger leggen op iets dat - blijkbaar - gevoelig ligt. En dat mogen we doen, vind ik." Ik heb er maar even een tweet aan verspild.

Update 4: Gelukkig heeft BNNVara wel principes en besloot om geen vervolg... O, wacht.

Het Racisme van Gloria Wekker

Gloria Wekker (1950) ontving de Joke Smitprijs 2017 voor haar 'bijdrage aan de vrouwenemancipatie in Nederland'. Wekker zet zich in voor de verbetering van de positie van zwarte vrouwen, maar haar standpunten zijn beslist niet onomstreden.

In haar boek 'Witte onschuld: Paradoxen van kolonialisme en ras' probeert Gloria Wekker de alomtegenwoordigheid van racisme in de Nederlandse samenleving aan te tonen.

Schrijver en denker Theodor Holman poogt in een column grip te krijgen op de definitie van racisme zoals Wekker dat probeert te verwoorden. 'Hoe aardig en welopgevoed witte mensen ook doen tegen zwarte mensen, dat cultureel archief zorgt ervoor dat ze zelfs op een onbewuste manier racist zijn. Racisme als een vorm van erfzonde.'[1] Maar, zo schrijft hij, het werkt natuurlijk ook omgekeerd. Als wij blanken racist zijn, zijn zwarten (excusez le mot) dat ook. Behalve de huidskleur zijn we onderhuids toch allemaal hetzelfde?

Veel mensen vinden dat Gloria Wekker zichzelf helemaal geen wetenschapper mag noemen en alleen maar onderbuikgevoelens als wetenschappelijke feiten presenteert. Zie bijvoorbeeld hier. Ze poneert stellingen zonder enig bewijs te leveren. De blanken zijn racistisch, de zwarten zijn slachtoffer. Maar draai het eens om: doordat de zwarten ons beschuldigen van vermeend racisme zijn wij blanken ook slachtoffer.

Maar dat vermeende racisme van Wekker heeft natuurlijk te maken met onze koloniale geschiedenis. Wat Gloria niet kan of durft te zien is dat die historie haar en haar medestanders heeft opgescheept met een grotesk minderwaardigheidscomplex. Die vermaledijde blanken hebben die zwarten ooit als slaven behandeld. Zij zijn dus slachtoffer van onze handelsgeest. En dat is juist hún erfzonde.

Het is zo betreurenswaardig dat dit soort mensen blijven hangen in het verleden, zo meent ook Heleen Mees. Daardoor verliezen ze de kans op een volwaardige deelname aan de samenleving. Niet onze samenleving, maar onze gezamenlijke samenleving. Dan ben je pas écht slachtoffer[2].

[1] Theodor Holman: Hoe weet Gloria Wekker dat allemaal? in Het Parool – 12 december 2017. Zie hier.
[2] Heleen Mees: Racismedebat moet niet gaan over schuld en onschuld, maar over verloren potentie in Volkskrant – 28nov17

Simon Vrouwe: Hetze tegen Joodse agent

[1]
Nederlandse BDS-activisten zijn een persoonlijke hetze begonnen tegen de Amsterdamse politieagent Max Engelander. De beledigingen op sociale media werden in korte tijd van kwaad tot erger.

Voor wie het niet weet: BDS staat voor Boycot, Desinvesteringen en Sancties (tegen Israel). Wijkagent Max Engelander is het onderwerp geworden van een haatcampagne nadat op 16 februari een video van BDS-activist Simon Vrouwe op YouTube verscheen. In de video is te zien dat Vrouwes karretje vol posters met teksten als ‘Boycot Israël’ op het Amsterdamse Leidseplein in beslag wordt genomen door de politie. Hiertoe was opdracht gegeven door de Officier van Justitie nadat was geconstateerd dat Vrouwe – voor de zoveelste keer – stond te collecteren zonder vergunning. Engelander voerde het bevel uit. De verongelijkte Vrouwe filmde het hele gebeuren en zette de video online, met Engelander duidelijk in beeld.

[Simon Vrouwe - Professioneel Ophitser en Stalker]

De activist kreeg zijn karretje na ongeveer een week terug. Maar op de sociale-mediakanalen van Nederlandse BDS-groeperingen was de hetze al begonnen. Vrouwe wakkerde dat vuurtje met genoegen aan door beelden van Engelander online te zetten, met de beschuldiging dat de agent mensen zou hebben aangeraden om over de activist te klagen bij de gemeente. Op de openbare Facebookpagina van Vrouwe is de gang van zaken goed te volgen. Zo zijn er screenshots geplaatst door de anti-Israëlactivisten van BDS die de persoonlijke sociale-mediapagina’s van Engelander doorspitten. “Hij ging naar een Joodse scholengemeenschap!!” luidt de triomfantelijke 'vondst' van ene Joop Jansen. De groep zou ook foto's van Engelanders echtgenote hebben opgespoord. "Max Engelander is heel erg aangedaan door de hele situatie," laat politiewoordvoerder Sara Tillart weten.

Naast het spitten in de persoonlijke sfeer van Engelander worden ook ernstige beledigingen gedaan. "Overijverige zionistische diender. Vroeger had je ook zulke NSB’ers", schrijft dwaalgeest en toetsenbordterrorist Ansje Arborosa. "Je hebt zijn kop er goed op nu Simon, prima," tikt de vrouw onder een screenshot waarop Engelander duidelijk herkenbaar is. Verder spreken BDS-leden over een ‘Amsterdamse Israëlische politiemacht’ waar Engelander lid van zou zijn. Het NIW beschikt over screenshots van al deze uitlatingen.

[Ansje Rozenboom - Dwaalgeest]

Woordvoerder Tillart laat weten dat Politie Amsterdam-Amstelland op de hoogte is van de situatie. "We zijn er intern mee bezig." Volgens de zegsvrouw beraadt Engelander zich nog over het al dan niet doen van aangifte. "Daarmee zouden wij als politie verdere actie kunnen ondernemen tegen deze personen, mits de gepleegde feiten daadwerkelijk strafbaar zijn. Daar moet goed naar gekeken worden, maar met aangifte is er kans op vervolging."

Agenten krijgen volgens Tillart steeds frequenter te maken met serieuze beledigingen en smaad op sociale media. "We horen het steeds vaker. Agenten zijn actiever op sociale media en daardoor zichtbaarder voor dit soort groepen." Het is niet gebruikelijk dat agenten zelf ingaan op beledigingen via internet, ook Engelander deed dit niet. Tillart: "Deze zaak ligt ook nog eens intern bij de portefeuille Discriminatie, gezien de Joodse achtergrond van de agent. Zij zijn nog in beraad over de kwestie. Dit speelde zich af op de openbare weg en daar mag in principe gefilmd worden. Maar als men zich schuldig maakt aan smaad en/of laster, heeft dat gevolgen."

En die gevolgen kunnen stevig uitpakken, mocht worden overgegaan tot vervolging. Mochten de fanatieke BDS’ers worden vervolgd voor belediging van een agent, dan hangt hen een geldboete van maximaal 3900 euro boven het hoofd. Ook kan het vonnis oplopen tot maximaal vier maanden gevangenisstraf.

Bron.

{2] Simon vrouwe reageert
Vrouwe noemt zichzelf kunstenaar, maar is natuurlijk simepelweg een uitkeringstrekker met teveel vrije tijd. Die tijd besteed hij om te verkondigen dat de 'arme' Palestijnen door het 'fascisistische' Israel worden bezet, geterroriseerd en bedreigd.

[Simon Vrouwe]

Het opmerkelijke is nu dat Simon Vrouwe precies dezelfde tactieken toepast op een eerzame agent als waar hij Israel van beschuldigt. Maar dát snapt de ophitser en stalker Vrouwe natuurlijk weer niet.

Nee, hij reageerde verongelijkt op het stuk (en op dat in het Nieuw Israelitisch Weekblad). Hij verdraait moeiteloos de feiten. Tegelijkertijd weet Simon Vrouwe in een paar zinnen zoveel taalfouten te maken dat hij vrijwel analfabeet blijkt te zijn. Hij toont hiermee zelf aan dat zijn geestelijke vermogens maar beperkt zijn.

[Free Israel]

Zijn onverkorte reactie:
Weer een opgeblazen onzin verhaal Dat de agent een speciale hekel aan mij heeft is duidelijk. Op zijn facebook pagina is te vinden een Petitie tegen mijn 2016 (No Israel hate on Dam square- Sign the Petition ) Ok is er te vinden een Petitie voor het vrij laten van de soldaat die een gewonde Palestijn door schiet. De afgelopen maand is er niets voor zo ver ik weet niet gebeurd. Ik vind het schandalig dat de agent mensen aanmoedigt een klacht in te dienen en mensen aan te sporen om valse aangiften te doen. Het is teuterig dat de gemeente mij verbied om mensen te helpen in de grootse gevangenis van de wereld, de gemeente Amsterdam steunt de portwachters van de hel dat is heel treurig.

Simon Vrouwe (@vrouwe) is iemand die vrijheid van meningsuiting hoog in zijn vaandel heeft staan, maar bedoelt daarmee natuurlijk slechts zijn eigen vrijheid van meningsuiting. Die van anderen moeten gekortwiekt worden, want dat is uiteraard kwetsend. Vandaar dat ik direct een blok op twitter van hem kreeg. 

Wie heeft nog vijanden nodig als je zulke vrienden hebt...

Case closed. 

[3] Simon Vrouwe veroordeeld
De Amsterdamse politierechter legde in mei 2018 Simon Vrouwe, werkloos 'kunstenaar' uit Purmerend en bekend van zijn pro-Palestijnse (lees: anti-Israel) acties op de Dam, een boete op van €140 of twee dagen cel.

Vrouwe haalde geld op zonder vergunning. De rechter verklaarde zijn vorig jaar in beslag genomen propagandakar, vlaggen en borden verbeurd. Die borden, volgens Vrouwe een artistieke 'installatie', met foto’s van Syrische oorlogsgruwelen die hij steevast in Gaza situeerde met een collectebus ernaast, is hij dus kwijt. Deze rechtszaak is de eerste in een reeks, omdat Vrouwe sindsdien diverse malen opnieuw is aangehouden wegens illegaal collecteren.

Tijdens de zitting verklaarde Vrouwe dat een vergunning 'al lang' was aangevraagd, terwijl hij daar de dag ervoor op internet nog hulp bij vroeg. Hij ontkende te hebben gecollecteerd, maar zei wel geld aangeboden te krijgen voor 'mensen met honger'. Maar een donatieoverzicht op internet meldt als begunstigden een ziekenhuis en 'gezinnen' waarmee hij 'in contact' staat. Onbekend is of hij daarmee doelt op zijn eigen gezin. Met andere woorden: Simon Vrouwe was volgens de rechter gewoon aan het bedelen. 

Vrouwe kwam zonder advocaat of aanhang naar de rechtbank. Het vonnis werd met instemming begroet door diverse Joden die door Vrouwe en zijn aanhang op internet of op straat antisemitisch zijn benaderd of fysiek aangevallen.

Bron.

[4] Simon Vrouwe opnieuw veroordeeld
Antisemiet, activist en allround warhoofd Simon Vrouwe is op donderdagochtend 05 juli 2018 door de Amsterdamse rechtbank opnieuw veroordeeld voor illegaal collecteren. De rechter legde Vrouwe een geldboete van in totaal €280 op en een voorwaardelijke taakstraf van 16 uur met een proeftijd van twee jaar.

Vrouwe werd in minder dan een jaar tijd drie keer aangehouden voor het collecteren 'voor Gaza' zonder vergunning. Dat is in de ogen van de wet dus 'bedelen'.

Een woordvoerder van het Openbaar Ministerie laat weten dat het gaat om aanhoudingen in december 2017, februari 2018 en april 2018. Het OM eiste in de eerste twee gevallen een geldboete van €140 per overtreding. Voor de derde overtreding in april eiste het OM echter een voorwaardelijke taakstraf van 16 uur met een proeftijd van twee jaar, omdat Vrouwe al meerdere keren de fout was ingegaan. Ook eiste het OM dat de spullen (fietsen, een karretje en protestborden) van Vrouwe niet zouden worden teruggegeven aan de activist.

De rechter kon zich grotendeels vinden in de eis van het OM en veroordeelde Vrouwe tot een geldboete van in totaal €280 en legde ook de voorwaardelijke taakstraf op met een proeftijd van twee jaar. Vrouwe krijgt - tegen de wens van het Openbaar Ministerie in - wel zijn spullen terug.

Vrouwe - nu dus ook recidivist - bleek niet erg onder de indruk te zijn van het vonnis. Diezelfde middag stond de man al weer op het Spui in Amsterdam. Volgens getuigen is hij nog steeds illegaal aan het collecteren. Hij heeft zijn collectebus verstopt in een linnen tas, die (soms) aan het zadel van zijn propagandafiets hangt.

Let ook even op zijn protestborden: daarop staan gruwelijke foto's van Syrische kinderen die om het leven zijn gekomen door de wandaden van ISIS. De meeste foto's hebben dus niets met Israël te maken. 

[5] Eénmansprotesten verboden op de Dam
De gemeente Amsterdam heeft eindelijk een creatieve oplossing gevonden voor de schandalige protesten van untermenschen en antisemieten als Simon Vrouwe: éénmansprotesten zijn vanaf 5 juli 2020 per direct verboden. Grotere protesten moeten eerst vooraf goedgekeurd worden door de gemeente.

Het is natuurlijk onbegrijpelijk dat de gemeente Amsterdam deze zaak zo lang heeft laten dooretteren. Het was een diepe smet op het imago van de stad.